ผลการค้นหาคำศัพท์

ป่า

ป่า

น. พง, ดง, ไพร, ที่รกด้วยต้นไม้ต่าง ๆ ที่ไม่ใช่ บ้านคน
ตำบลที่ชุมนุมของขาย เช่น ป่าถ่าน คือที่ขายถ่าน. ว. อยู่ป่า, ไม่มีขนบธรรมเนียมดี.

ดูคำอื่นๆในหมวด แปล ไทย-ไทย อ.เปลื้อง ณ นคร

ความหมายของ ป่า จากพจนานุกรมเล่มอื่นๆ

น. ที่ที่มีต้นไม้ต่าง ๆ ขึ้นมา ถ้าเป็นต้นสัก เรียกว่า ป่าสัก ถ้าเป็นต้นรัง เรียกว่า ป่ารัง ถ้ามีพรรณไม้ชนิดใดชนิดหนึ่งขึ้นอยู่มาก ก็เรียกตามพรรณไม้นั้นเช่น ป่าไผ่ ป่าคา ป่าหญ้า
(กฎ) ที่ดินที่ยังมิได้มีบุคคลได้มาตามประมวลกฎหมายที่ดิน
เรียกปลากัดหรือปลาเข็มที่เป็นพันธุ์เดิมตามธรรมชาติว่า ลูกป่า
(โบ) เรียกตําบลที่มีของขายอย่างเดียวกันมาก ๆ เช่น ป่าถ่าน ป่าตะกั่ว. ว. ที่ได้มาจากป่าหรืออยู่ในป่า เช่น ของป่า ช้างป่า สัตว์ป่า คนป่า ที่ห่างไกลความเจริญ เช่น บ้านป่า เมืองป่า. ก. ตีดะไป ในคําว่า ตีป่า.

กำลังโหลดข้อมูล