ผลการค้นหาคำศัพท์

พก

พก

น. แผ่นดิน เช่น แผ่นพก
ริมผ้านุ่ง ๒ ข้างที่รวบขึ้นมาไขว้ข้างหน้าท้องเป็นรูปถุง คนโบราณ ใช้ใส่ของ เช่น หมากพลู บุหรี่. ก. เอาสิ่งของห่อหรือซ่อนไว้ที่ตัว เช่น พกมีด พกนาฬิกา เป็นต้น
กลับ, หก, ตก
ทำลาย. ว. ฟก, เมื่อยล้า, บอบ.

ดูคำอื่นๆในหมวด แปล ไทย-ไทย อ.เปลื้อง ณ นคร

ความหมายของ พก จากพจนานุกรมเล่มอื่นๆ

น. ริมผ้านุ่งที่ดึงรวบขึ้นมาไขว้ไว้ที่บริเวณสะดือ มีลักษณะคล้ายถุงเล็ก ๆ เรียกว่า ชายพก ใส่เงินหรือหมากเป็นต้น
แผ่นดิน. ก. เอาเก็บหรือซ่อนไว้ในพกหรือในสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้นเช่น พกมีด พกนาฬิกา เรียกสิ่งที่นำติดตัวไปในลักษณเช่นนั้น เช่น มีดพก ปืนพก นาฬิกาพก
พัง ทําลาย เช่น ดุจพสุธาพังดังพสุธาพก. (ม. ร่ายยาว มหาราช)
ผก หก ตก

กำลังโหลดข้อมูล