พรหม
- (สก. พฺรหฺม) ใช้ตามศัพท์เดิมว่า พรหมัน หรือ พรหมา ก็ได้ อย่างเดียวกับ ราชัน ราชา ที่ใช้ยาวออกไปว่า พรหมาน ซึ่งมักเขียนเป็นพรหมาร ก็มี แปลตามพยัญชนะว่า ความ เจริญ, ความกว้างขวาง, ความขยายตัว, ความ เบิกบาน
- พระพรหม หรือ จิตอันแผ่กว้างไป ตรงกับคำว่า พรหมวิหา