พุดซ้อน

พุดซ้อน

• น. ไม้พุ่มแตกกิ่งก้านมากจนเป็นพุ่มกลม ใบหนาเป็นมันสีเขียวแก่ ดอกโตสีขาวสะอาดบริสุทธิ์ กลิ่นหอมแรงมาก มักจะบานและส่งกลิ่นตั้งแต่เวลาเย็นตลอดจนกระทั่งเช้า แล้วค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีเหลืองจนกระทั่งโรย.