ผลการค้นหาคำศัพท์

ยักษ์

ยักษ์

(สก. ยกฺษ
มค. ยกฺข) น. พวกดุร้ายพวกหนึ่งไม่ใช่มนุษย์, บางแห่งว่าได้แก่ปีศาจ, บางแห่งว่า อยู่ในพวก อสูร ใจดีก็มี ใจร้ายก็มี
ผู้ที่มีคนเซ่นสรวง หมายเอาภุมเทพ หรือวนเทพ หรือบุคคลควรบูชา, โดยทั่วไปแล้ว ยักษ์ หมายถึง มนุษย์รูปร่างใหญ่โต เขี้ยวยาวออกมานอกปาก

ดูคำอื่นๆในหมวด แปล ไทย-ไทย อ.เปลื้อง ณ นคร

ความหมายของ ยักษ์ จากพจนานุกรมเล่มอื่นๆ

น. อมนุษย์พวกหนึ่ง ถือกันว่ามีรูปร่างใหญ่โตน่ากลัว มีเขี้ยวงอก ใจดําอํามหิต ชอบกินมนุษย์ กินสัตว์ โดยมากมีฤทธิ์เหาะได้จําแลงตัวได้ บางทีใช้ปะปนกับคําว่า อสูร รากษส และมาร ก็มี
เทวดาพวกหนึ่งในสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกและชั้นปรนิมมิตวสวัตดี
ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์ศตภิษัช มี ๔ ดวง ดาวพิมพ์ทอง หรือ ดาวสตะภิสชะ ก็เรียก. ว. โดยปริยายหมายความว่า มีลักษณะหรืออาการอย่างยักษ์ เช่น ใจยักษ์ หน้ายักษ์ มีลักษณะใหญ่เป็นพิเศษในพวก เช่น ปลาหมึกยักษ์. (ส. ยกฺษ ว่า อมนุษย์พวกหนึ่ง บริวารท้าวเวสวัณ
ป. ยกฺข).

กำลังโหลดข้อมูล