ผลการค้นหาคำศัพท์

ฤดู

ฤดู

[รึ-ดู] (สก. ฤตุ
มค. อุตุ) น. ส่วนของปีซึ่งแบ่งตามภาวะของดินฟ้าอากาศ เช่น ฤดูฝน ฤดูหนาว และฤดูร้อน, เวลาที่กำหนดสำหรับงานต่างๆ, เวลาที่เหมาะ
คราว, สมัย.

ดูคำอื่นๆในหมวด แปล ไทย-ไทย อ.เปลื้อง ณ นคร

ความหมายของ ฤดู จากพจนานุกรมเล่มอื่นๆ

[รึ] น. ส่วนของปีซึ่งแบ่งโดยถือเอาภูมิอากาศเป็นหลัก มักแบ่งออกเป็น๓ ช่วง คือ ฤดูฝน ฤดูหนาว และฤดูร้อน หรือเป็น ๔ ช่วง คือ ฤดูใบไม้ผลิฤดูร้อน ฤดูใบไม้ร่วง และฤดูหนาว ที่แบ่งเป็น ๒ ช่วง คือ ฤดูแล้งกับฤดูฝนก็มี เวลาที่กําหนดสําหรับงานต่าง ๆ เช่น ฤดูเก็บเกี่ยว ฤดูทอดกฐิน ฤดูถือบวช เวลาที่เหมาะ เช่น ฤดูสัตว์ผสมพันธุ์
คราว สมัย เช่น ฤดูนํ้าหลาก.(ส. ฤตุ
ป. อุตุ).

กำลังโหลดข้อมูล