ผลการค้นหาคำศัพท์

ลูก

ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย อ.เปลื้อง ณ นคร

ลูก

น. ผู้เกิดจากบิดามารดา
ผลของต้นไม้ที่ออกจากดอก
ส่วนน้อยรายน้อยที่มีคู่กับส่วนใหญ่รายใหญ่ เช่น ลูกบ้าน ลูกศร ฯลฯ
เรียกของที่มีรูปกลมๆ หรือกลมยาว เช่น ลูกบอล ลูกตะกร้อ ลูกฟูก.

ดูคำอื่นๆในหมวด แปล ไทย-ไทย อ.เปลื้อง ณ นคร

ความหมายของ ลูก จากพจนานุกรมเล่มอื่นๆ

ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-อังกฤษ LEXiTRON

ลูก

[clas.] numerative noun for fruits, mountain ranges, etc.
[n.] child
[syn.] บุตร

(อ่านต่อ...)

ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-อังกฤษ อ. สอ เสถบุตร

ลูก

[n.] an offspring, a child = ลูกเต้า, a son = ลูกชาย, a daughter = ลูกสาว,the young (of animals)
[n.] fruits = ลูกไม้ For names of fruits (See ต้น plants)
[n.] a ball , as ลูกเต็นนิส a tennis ball
[n.] a bag (of flour)

(อ่านต่อ...)

ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน

ลูก

น. ผู้มีกําเนิดจากพ่อแม่ หรือโดยปริยายถือว่ามีฐานะเสมือนลูก คําที่พ่อแม่เรียกลูกของตนโดยตรง หรือเรียกเด็กอื่นหรือผู้เยาว์กว่าผู้พูดหลายปีด้วยความรู้สึกรักและเอ็นดู เช่น ลูกกินยาเสียซิ คําที่ลูกใช้แทนชื่อตนเวลาพูดกับพ่อแม่ด้วยความรักและเคารพ เช่น ลูกยังไม่ง่วงนอน
เรียกสัตว์ที่ยังไม่โต เช่น ลูกแมว ลูกหมา
เรียกสิ่งที่จะสืบเป็นพันธุ์ไม้มีลักษณะกลม ๆ ว่า ลูกไม้ ผลไม้ ก็เรียก เมื่อกล่าวถึงผลไม้ชนิดใดโดยเฉพาะ ซึ่งโดยมากเป็นคําพยางค์เดียวอันอาจทําให้เข้าใจผิดเป็นอย่างอื่นได้ ตามปรกติมักมีคํา ลูก ประกอบข้างหน้า เช่น ลูกเกด ลูกชิด
เรียกสิ่งที่มีรูปกลม ๆ หรือยาว ๆ หรือโดยอนุโลมว่า ลูก เช่น ลูกกุญแจ ลูกเต๋า ลูกหิน

(อ่านต่อ...)

กำลังโหลดข้อมูล