ศรัทธา
- [สัด-ทา] (สก. ศฺรทฺธา
- มค. สทฺธา) น. ความเชื่อถือ, ความเลื่อมใส, ความเห็นดี, ความไว้วางใจ, (ศน.) ทางธรรมจัดไว้เป็น ๔ อย่าง คือ ๑. กมฺมสทฺธา (เชื่อกรรม) ๒. วิปากสทฺธา (เชื่อผลของกรรม) ๓. กมฺมสฺสกตาสทฺธา (เชื่อว่าคนได้ดีได้ชั่วเพราะกรรม) ๔. ตถาคตโพธิสทฺธา (