สรณคมน์
- (มค. สรณ = ที่พึ่ง + อาคมน = การมาถึง) น. การถึงสรณะ หมายความ ว่า การถือเอาพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นสรณะ คือ เป็นที่ยึดเหนี่ยว หรือเป็นที่พึ่งพักอันยอดยิ่ง โดยเปล่งวาจาว่า พุทฺธํ สรณํ คจฺฉามิ ฯลฯ รวมความว่า กล่าวปฏิญาณถือพระพุทธศาสนา คือ แสดงความเป็นอุ
ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย อ.เปลื้อง ณ นคร