ผลการค้นหาคำศัพท์

อบายมุข

อบายมุข

น. \"ปากแห่งอบาย\" คือ เหตุเครื่องฉิบหาย, ทางแห่งความฉิบหาย, ต้นเหตุที่จะนำไปสู่ความเสียหาย มี ๖ อย่าง คือ ๑. ดื่มน้ำเมา ๒. เที่ยวกลางคืน ๓. เที่ยวดูการเล่น ๔. เล่นการพนัน ๕. คบคนชั่วเป็นมิตร ๖. เกียจคร้านทำการงาน.

ดูคำอื่นๆในหมวด แปล ไทย-ไทย อ.เปลื้อง ณ นคร

ความหมายของ อบายมุข จากพจนานุกรมเล่มอื่นๆ

[อะบายยะมุก] น. ทางแห่งความฉิบหาย เหตุแห่งความฉิบหาย มี ๒ หมวด คือ อบายมุข ๔ ได้แก่ ๑. เป็นนักเลงหญิง ๒. เป็นนักเลงสุรา ๓. เป็นนักเลงเล่นการพนัน ๔. คบคนชั่วเป็นมิตร กับ อบายมุข ๖ ได้แก่ ๑. ดื่มนํ้าเมา ๒. เที่ยวกลางคืน ๓. เที่ยวดูการเล่น ๔. เล่นการพนัน ๕. คบคนชั่วเป็นมิตร ๖. เกียจคร้านทําการงาน. (ป.).

กำลังโหลดข้อมูล