ออก
- น. คำใช้นำหน้าบรรดาศักดิ์สัญญาบัตรครั้งโบราณ เช่น ออกญา ออกพระ ออกหลวง ออกขุน
- ชื่อนกชนิดหนึ่งเรียก นกออก
- เรียกพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดว่า พ่อออก แม่ออก, ในคำประพันธ์ใช้ว่า \"ออกไท้\" หมายความว่า พ่อแม่ผู้เป็นใหญ่
- เรียก เมืองที่สวามิภักดิ์ว่า เมืองออก. ก. ขึ้น