อุณากรรณ

อุณากรรณ

• (ชว. อุดากัน) น. นามแปลงของบุษบา ซึ่งองค์ปะตาระกาหลาประทาน, อุดา แปลว่า หนุ่ม (ทุกวันนี้ใช้ว่า มูดา Muda = หนุ่ม), กัน เป็นพยางค์ เสริมท้ายคำ มีความหมายว่า ความเป็นอยู่ การเป็น, เมื่อรวมเข้าเป็นคำเดียวกันว่า อุดากัน แปลว่า ความเป็นหนุ่มหรือหนุ่มน้อย.