ผลการค้นหาคำศัพท์

เดือย

เดือย

น. อวัยวะของไก่ตัวผู้และนก มีรูปแหลมเรียว งอกขึ้นที่เหนือข้อตีนเบื้องหลัง เป็นอาวุธสำหรับการต่อสู้
แกนที่ยื่นออกมาสำหรับเอาของสวม
พืชล้มลุกชนิดหนึ่ง ผลมีเปลือกแข็ง เมล็ดสีขาว ใช้รับประทานได้ ต้นและใบคล้ายต้นข้าวโพด ข้าวฟ่าง.

ดูคำอื่นๆในหมวด แปล ไทย-ไทย อ.เปลื้อง ณ นคร

ความหมายของ เดือย จากพจนานุกรมเล่มอื่นๆ

น. อวัยวะของไก่ตัวผู้และนกบางชนิด มีรูปเรียวแหลม งอกขึ้นที่เหนือข้อตีนเบื้องหลัง
แกนที่ยื่นออกมาสําหรับเอาของอื่นสวม เช่น เดือยโม่ เดือยหัวเสา โดยปริยายเรียกสิ่งอื่นที่ยื่นออกมามีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น.
น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Coix lachryma-jobi L. ในวงศ์ Gramineae ลําต้นและใบคล้ายต้นข้าวโพด แต่ใบสั้นกว่า ผลกลมหรือยาวรี สีขาว เหลือง หรือ นํ้าเงิน พันธุ์ที่เปลือกหุ้มอ่อนใช้ทําเป็นอาหารและเหล้า พันธุ์ที่เปลือกหุ้มแข็ง เรียก เดือยหิน ใช้ทําเครื่องประดับ.

กำลังโหลดข้อมูล