ผลการค้นหาคำศัพท์

เพรียง

ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย อ.เปลื้อง ณ นคร

เพรียง

น. สัตว์จำพวกหอย เปลือกคล้ายหอย ตัวเล็กๆ ยาวๆ ปากแข็ง ชอบกินไม้
ส่วนร่างกาย ที่นูนอยู่หลังหู, มักใช้ว่า เพรียงหู. ว. พร้อม.

ดูคำอื่นๆในหมวด แปล ไทย-ไทย อ.เปลื้อง ณ นคร

ความหมายของ เพรียง จากพจนานุกรมเล่มอื่นๆ

ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-อังกฤษ อ. สอ เสถบุตร

เพรียง

[n.] shipworms, teredos, barnacles

(อ่านต่อ...)

ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน

เพรียง

[เพฺรียง] น. ส่วนร่างกายที่นูนอยู่หลังหู มักใช้ว่า เพรียงหู
เรียกผิวหนังที่ขรุขระอย่างหน้าออกฝีว่ามีลักษณะเป็นเพรียง. ว. พร้อม มักใช้คู่กันว่า พร้อมเพรียง.
[เพฺรียง] น. ชื่อสัตว์ทะเลไม่มีกระดูกสันหลังประเภทสัตว์ขาปล้อง มีหลายชนิดในอันดับ Thoracica เปลือกหุ้มตัวมี ๖ แผ่น เรียงซ้อนกัน รูปร่างของเปลือกมีหลายแบบ เช่น รูปกรวยควํ่า มีปากเปิดด้านบน เปลือกบริเวณปากบางและคม เกาะอยู่ตามหินและวัสดุอื่น ๆ ที่นํ้าท่วมถึง เช่น ชนิด Balanus amphitrite ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางที่ฐานประมาณ ๑ เซนติเมตร.
[เพฺรียง] น. ชื่อหอยทะเลกาบคู่ในวงศ์ Teredinidae ลําตัวยาวอ่อนนุ่มเปลือกเล็กมากคลุมเฉพาะด้านหัว เจาะกินเนื้อไม้ มีหลายชนิด เช่น ชนิด Lyrodus pedicellatus.

(อ่านต่อ...)

ความหมายจาก พจนานุกรมคำศัพท์ที่ถูกเพิ่มโดยสมาชิก

เพรียง

เสียท่า
เช่น ไม่โร้ใครลักลูกม่วงพ้น พี่หลวงเพรียงเลย

(อ่านต่อ...)

กำลังโหลดข้อมูล