ผลการค้นหาคำศัพท์

แก่

แก่

ว. จัด, เฒ่า, เก่า, นาน. บ. ใช้นำหน้านามเป็นผู้รับ. (ถอ.) ก. ลาก เช่น แก่เกวียน.

ดูคำอื่นๆในหมวด แปล ไทย-ไทย อ.เปลื้อง ณ นคร

ความหมายของ แก่ จากพจนานุกรมเล่มอื่นๆ

ว. มีอายุมาก เช่น แก่ไปทุกวัน ไม้แก่ เด็กคนนี้แก่กว่าเด็กคนนั้น อยู่ในวัยชรา เช่น คนแก่ หญิงแก่ จัด เช่น เหลืองแก่ แก่เปรี้ยว แก่หวาน
โดยปริยายหมายความว่า จัดเจน หนัก หรือยิ่งไปในทางนั้น เช่น แก่สังคม แก่วิชา แก่เหล้า แก่เล่น แก่ไฟ.
บ. ใช้นําหน้านามฝ่ายรับ เช่น ให้เงินแก่เด็ก.
(ถิ่น-อีสาน) ก. ลาก เช่น แก่เกวียน.

กำลังโหลดข้อมูล