โยง

• [v.] embroil
• [syn.] เกี่ยวเนื่อง,โยงใย
• [v.] tie

• ก. ผูกให้ติดกันเพื่อลากหรือจูงไป เช่น โยงเรือ เกี่ยวเนื่อง เช่น ให้การโยงไปถึงอีกคนหนึ่ง. ว. เรียกอาการที่มัดมือ ๒ ข้างแขวนขึ้นไปให้เท้าพ้นพื้นหรือเรี่ย ๆ พื้นว่า มัดมือโยง เรียกอาการที่อยู่ประจําแต่ผู้เดียว ผู้อื่นไม่ต้องอยู่ว่า อยู่โยง เรียกเรือสําหรับลากจูงเรืออื่นว่า เรือโยง และเรียกเรือที่ถูกลากจูงไปนั้นว่า เรือพ่วง.
• ก. เอาไม้แซะข้าวให้สุกทั่วกัน ทำให้โหย่ง คุ้ย ในคำว่า โยงข้าว.

คำเต็มภาษาอังกฤษlink

คำเต็มภาษาไทยโยง