ไพศรพณ์

ไพศรพณ์

• [ไพ-สบ] (สก. ไวศฺรวรฺณ) น. ท้าวกุเวร คือ ท้าวเวสวัณ ผู้เป็นโลกบาลประจำทิศอุดร และ เป็นพระเจ้าแห่งทรัพย์, โบราณนับว่าข้าวเป็นทรัพย์สำคัญเพราะฉะนั้นคำไพศรพณ์นี้ จึง หมายถึง ข้าว ก็มี, ประสงค์เอาเทพธิดารักษา ข้าว เรียก แม่ไพสพ หรือ โพสพ ก็มี, เรียกโคซึ่งเป็น