กมัณฑลุ
- [กะมันทะ-] (แบบ) น. กะโหลกน้ำเต้า เต้าน้ำ หม้อน้ำ ภาชนะใส่น้ำเล็ก ๆ เป็นบริขารเครื่องใช้ประจําของนักบวชนอกพระพุทธศาสนา ทําด้วยไม้หรือดิน เช่น กมัณฑลุภาชน์ = ภาชนะใส่น้ำ คือ เต้าน้ำ. (ม. ร่ายยาว วนปเวสน์) ใช้ว่า กมัณฑลู ก็มี เช่น บัดนี้คาวียุพราชาชัยลีลา ก็เอากมัณฑลูลง. (เสือโค). (ป. ส.).
ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน