ผลการค้นหาคำศัพท์

กวน

กวน

(ถิ่น-อีสาน) (ปาก) น. กวาน ชื่อตําแหน่งขุนนางในภาคอีสานสมัยโบราณ แต่ชาวอีสานบางถิ่นออกเสียงเป็น กวน เช่น บ้านเมืองข้อนขุนกวน ยาดไพร่.
ก. คนให้เข้ากัน คนให้เข้ากันจนข้น เช่น กวนขนม คนให้ทั่วกันหรือให้วนไปโดยรอบ เช่น กวนน้ำ
รบกวนทําให้เกิดความรําคาญ เช่น กวนใจ ก่อกวนทําให้วุ่นวาย เช่น กวนบ้านกวนเมือง ชวนให้เกิดความรําคาญ ชวนให้ทําร้าย เช่น กวนมือ กวนตีน. น. เรียกของกินที่ทําด้วยผลไม้เป็นต้น เคี่ยวกับน้ำตาลแล้วคนให้เข้ากันจนข้น เช่น ขนมกวนทุเรียนกวน สับปะรดกวน.

ดูคำอื่นๆในหมวด แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน

ความหมายของ กวน จากพจนานุกรมเล่มอื่นๆ

[adj. vt. vi.] to mix, to stir
[adj. vt. vi.] to preserve (fruits) by boiling and stirringuntil they have the consistency of jam
[adj. vt. vi.] to agitate, to disturb, to trouble
[adj. vt. vi.] to vex to bother, to annoy = กวนใจ

ก. รบเร้า
คนให้เข้ากัน, คนให้ทั่วกัน
เคี่ยวแล้วคนให้แห้ง. น. เรียกของที่ทำด้วยผลไม้ต้มกับน้ำตาลคนเคี่ยวจนข้น เช่น ทุเรียนกวน มะม่วงกวน.

กำลังโหลดข้อมูล