ขัณฑสกร
- [ขันทดสะกอน] (โบ) น. นํ้าตาลกรวด เครื่องยาไทยอย่างหนึ่งคล้ายนํ้าตาลกรวด นํ้าตาลชนิดหนึ่งเชื่อกันว่าเกิดที่ใบบัว เช่น เมื่อเวลาพุ่มไม้มีดอกออกตระการบานเต็มที่พร้อมฤดู เสาวคนธรสเรณูโรยร่วงลงบนใบอุบลซึ่งลอยลาดดาดาษอยู่บนหลังน้ำ เมื่อล่วงเวลากาลก็ก่อเกิดโอชะวิเศษหวานเป็นมธุรส มีนามกำหนดเรียกว่า โบกขรมธุ?ผู้เรียนรู้ลุในตำราแพทยศาสตร์ ย่อมสืบเสาะแสวงหามาประกอบใช้ในการโอสถ มีนามปรากฏเรียกว่า ขัณฑสกร. (ม. ร่ายยาว จุลพน). (ป. ขณฺฑสกรา
- ส.ขณฺฑศรฺกรา).
ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน