ขัด
- ก. ให้ติดขวางไว้ไม่ให้หลุดออก เช่น ขัดกระดุม ขัดกลอน
- เหน็บ เช่น ขัดกระบี่
- ไม่ทําตาม ฝ่าฝืน ขืนไว้ เช่น ขัดคําสั่ง
- แย้งกัน ไม่ลงรอยกัน.
- ก. ถูให้เกลี้ยง ถูให้ผ่องใส ถูให้ขึ้นเงา เช่น ขัดขี้ไคล ขัดพื้น.
- ก. ไม่ใคร่จะมี ฝืดเคือง ไม่คล่อง ไม่เป็นปรกติ.
- (โบ
- กลอน) ก. คาด เช่น มีพิกัดขัดค่าเป็นราคาน้อยมาก. (ม. ร่ายยาว มหาราช).
ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน