ขี้ คืออะไร แปลว่าอะไร ตัวอย่างประโยค จากพจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน

ผลการค้นหาคำศัพท์

ขี้

พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถานความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน

ขี้

  • ก. กิริยาที่ถ่ายกากอาหารออกทางทวารหนัก ถ่ายอุจจาระ ราชาศัพท์ว่า ลงพระบังคนหนัก. น. กากอาหารที่ร่างกายไม่ต้องการแล้วขับถ่ายออกทางทวารหนัก อุจจาระ สิ่งที่ร่างกายขับถ่ายออกมาเกรอะกรังอยู่ เช่นขี้ไคล ขี้รังแค ขี้หู ขี้ตา โดยปริยายหมายความถึงสิ่งที่ไม่ต้องการ เช่น ขี้ตะกั่ว เศษหรือกากที่ออกมาจากสิ่งนั้น ๆ เช่น ขี้กบ ขี้เลื่อย. ว. ใช้ประกอบหน้าคําที่แสดงความหมายในทางที่ไม่ดี เช่น ขี้เกียจ ขี้เหนียว หรือมักเป็นเช่นนั้น เช่น ขี้หัวเราะ ขี้ขอ.
ความหมายของ ขี้ จากพจนานุกรมเล่มอื่นๆ

ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-อังกฤษ LEXiTRON

ขี้

  • [v.] defecate
  • [syn.] ถ่าย,อึ,ถ่ายอุจจาระ
  • [n.] excrement
  • [syn.] อุจจาระ,มูล,ของเสีย,อึ
(อ่านต่อ...)

ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-อังกฤษ อ. สอ เสถบุตร

ขี้

  • [n. vi.] fecal matter, feces, night soil, dregs, stool
  • [n. vi.] to go to stool, to chit
  • [n. vi.] excretion, excrement, dung, waste, slag, residue, impurity
  • [n. vi.] fecal matter, feces, night soil, dregs, stool
(อ่านต่อ...)

ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย อ.เปลื้อง ณ นคร

ขี้

  • ก. ถ่ายอุจจาระ. น. กากอาหารที่ย่อยแล้วและ จะถูกขับถ่ายออก, กากของที่ไม่ต้องการ. ว. ลักษณะที่เลว, ไม่ดี.
(อ่านต่อ...)
กำลังโหลดข้อมูล