ข่าง
- น. ของเล่นอย่างหนึ่งเป็นลูกกลม ๆ มีเดือยใช้ปั่นให้หมุนด้วยมือหรือด้วยเชือก เรียกว่า ลูกข่าง
- ชื่อดาวหมู่หนึ่งมี ๔ ดวงคล้ายรูปลูกข่าง.
- น. ไม้ชนิดหนึ่ง อยู่ทางแถบทะเล เปลือกเรียบ ๆ ใบคล้ายมะขวิด ไม้ใช้ทําฟืน. (พจน. ๒๔๙๓).
- (ถิ่น-พายัพ) ก. ระบาย ถ่าย เช่น ข่างนํ้า ว่า ระบายนํ้า.