ข่าว ดูดวง ตรวจหวย ไลฟ์สไตล์ กีฬา รถยนต์ เศรษฐกิจ
ตรวจหวย
WeTV
เล่นเกมส์
หน้าแรก
เรื่องฮอต
ข่าว
ข่าวบันเทิง
กีฬา
รถยนต์
ไอที
ดูดวง
วัยรุ่น
ไลฟ์สไตล์
เศรษฐกิจ
คลิป
Exclusive WeTV
ข่าว
เรื่องฮอต
ข่าว
ข่าวบันเทิง
ข่าวกีฬา
ข่าวเศรษฐกิจ
ดูดวง - ตรวจหวย
ดูดวง
หวยไทย
สถิติหวยไทย
หวยลาว
ไลฟ์สไตล์
ผู้หญิง
ผู้ชาย
วัยรุ่น
ไอที
รถยนต์
สุขภาพ
เที่ยว-กิน
Sanook Choice
บันเทิงครบรส
หนัง-ละคร
เพลง
เกมส์
คลิป
พอดแคสต์
ดูทีวี
WeTV
Exclusive WeTV
ความรู้รอบตัว
พจนานุกรม
ฮาวทู
กูรู-รอบรู้
แนะนำติชม แจ้งปัญหาการใช้งาน
ร่วมงานกับเรา
ติดตาม สนุก
ร้องเรียนเนื้อหาไม่เหมาะสม
สงวนลิขสิทธิ์ © 2567 บริษัท อิมเมจ ฟิวเจอร์ (ประเทศไทย) จำกัด
พจนานุกรม
พจนานุกรมทั้งหมด
ค้นหาคำศัพท์:
Select...
ผลการค้นหาคำศัพท์
แชร์หน้านี้
คัดลอกลิงก์
คนเก่าคนแก่
ความหมายจาก
พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน
คนเก่าคนแก่
น. ข้าเก่าเต่าเลี้ยง
คนที่มีพื้นเพอยู่ที่ใดที่หนึ่งเป็นเวลานาน.
ดูคำอื่นๆในหมวด แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน
คนร้ายตายขุม
คน
คนดิบ
คนดี
คนดีผีคุ้ม
คนธรรพ
คนพรรค์นั้น
คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ
คนสุก
คนโสด
คนโอบ
คบคนให้ดูหน้า ซื้อผ้าให้ดูเนื้อ
คอหยัก ๆ สักแต่ว่าคน
ทำนาบนหลังคน
ผิดคน
พึ่งจมูกคนอื่นหายใจ
ยืมจมูกคนอื่นหายใจ
ลูกผีลูกคน
แชร์หน้านี้
คัดลอกลิงก์
กำลังโหลดข้อมูล