คำ

• น. ทองคํา เช่น หอคำ เชียงคำ.
• น. เสียงพูด เสียงที่เปล่งออกมาครั้งหนึ่ง ๆ เสียงพูดหรือลายลักษณ์อักษรที่เขียนหรือพิมพ์ขึ้นเพื่อแสดงความคิด โดยปรกติถือว่าเป็นหน่วยที่เล็กที่สุดซึ่งมีความหมายในตัว ใช้ประกอบหน้าคําอื่นมีความหมายเช่นนั้น เช่น คํานาม คํากริยา คําบุรพบท
• พยางค์ซึ่งเป็นส่วนย่อยของวรรคหรือบาทในฉันท์ แต่ละพยางค์ถือว่าเป็นคำหนึ่ง ๒ วรรคของคำกลอน
• ลักษณนามของเสียงพูด เช่น พูดคําหนึ่ง ลักษณนามบอกจําพวกของเคี้ยวของกิน เช่น ข้าวคําหนึ่ง ลักษณนามเรียก ๒ วรรคของคํากลอนว่า คําหนึ่ง.

• [n.] word
• [syn.] เสียงพูด

• [n.] a mouthful, a bite
• [n.] a line of a variety of verse called กลอน,consisting of about 16 syllables
• [n.] a word, a vocable, a term, a part of speech, a remark คำพูด
• the annatto tree, genus Bixa

คำเต็มภาษาอังกฤษword

คำเต็มภาษาไทยคำ