จน
- ว. อัตคัดขัดสน ฝืดเคือง มีเงินไม่พอยังชีพ. ก. แพ้ เช่น หมากรุกจน
- หมดทาง เช่น จนใจ คือ ไม่มีทางที่จะทําได้อย่างคิด จนตรอก คือ ไม่มีทางไป จนแต้ม คือ ไม่มีทางเดินหรือไม่มีทางสู้ จนมุม คือ ไม่มีทางหนี.
- สัน. ตราบเท่า เช่น จนตาย จนกระทั่ง หรือ จนถึง ก็ว่า.
ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน