จมูก
- [จะหฺมูก] น. อวัยวะส่วนหนึ่งที่ยื่นออกมา อยู่เหนือปาก มีรู ๒ รู สําหรับดมกลิ่นและหายใจเข้าหายใจออก (ปาก) ตมูก ก็ว่า ราชาศัพท์ว่า พระนาสิก โดยปริยายเรียกสิ่งที่ยื่นออกมาคล้ายจมูก เรียกสิ่งที่เจาะเป็นรู ๒ รูเพื่อร้อยเชือกเป็นต้น เช่น จมูกซุง. (ข.จฺรมุะ).
ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน