ฉลอง
- [ฉะหฺลอง] ก. ทําบุญหรือบูชาสิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นงานเอิกเกริกเพื่อแสดงความปีติยินดี เช่น ฉลองพระ ฉลองหนังสือ ฉลองอายุ จัดงานเอิกเกริกเพื่อแสดงความยินดีในโอกาสต่าง ๆ เช่น ฉลองปริญญา บางทีใช้เข้าคู่กับคำ เฉลิม เป็น เฉลิมฉลอง.
- [ฉะหฺลอง] ก. แทน ทดแทน เช่น ฉลองคุณ.
- [ฉะหฺลอง] ก. จำลอง รอง แทน ช่วย.
- [ฉะหฺลอง] (โบ) ก. ข้าม ในคำว่า ท่าฉลอง คือ ท่าสำหรับข้าม. (ข. ฉฺลง).
ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน