ฉันทา
- (กลอน) ก. ลําเอียงเพราะรักใคร่ชอบใจ เช่น พระแก่วันชันษากว่าข้านี้นึกว่าพี่น้องกันไม่ฉันทา. (อภัย).
- ดู ฉันท- ๒ ฉันท์ ๒ ฉันทะ.
- (กลอน) ก. ลําเอียงเพราะรักใคร่ชอบใจ เช่น พระแก่วันชันษากว่าข้านี้นึกว่าพี่น้องกันไม่ฉันทา. (อภัย).
- ดู ฉันท- ๒ ฉันท์ ๒ ฉันทะ.