ซาก
- น. ร่างของคนหรือสัตว์ที่ตายจนโทรมเหลือแต่เค้า สิ่งก่อสร้างที่ปรักหักพังแล้วเหลือแต่เค้า.
- น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Erythrophleum succirubrum Gagnep. และชนิด E. teysmannii Craib ในวงศ์ Leguminosae ขึ้นในป่าเบญจพรรณ เนื้อแข็งและหนัก ใช้เผาถ่านได้ดี ทุกส่วนมีพิษ กินตาย ชนิดแรกใบเกลี้ยง ชนิดหลังใบมีขน อีสานเรียก ซาด หรือ พันซาด.
ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน