ตอม่อ
- น. เสาขนาดสั้น มักใช้ไม้ไผ่ปักขึ้นสำหรับรับรอดในเรือนเครื่องผูก ส่วนบนของฐานรากที่รองรับโครงสิ่งก่อสร้าง เสาตอม่อ ก็ว่า โดยปริยายหมายถึงมีรูปร่างล่ำเตี้ย เช่น เตี้ยม่อต้อเหมือนตอม่อค้ำยุ้ง
- เสาชาน เสาแคร่หรือเสาช่วยค้ำจุนเรือนโดยปักแนบกับเสาเรือน เสาตอม่อ หรือ เสาหมอ ก็ว่า
- ใช้ว่า ตะม่อ ก็มี.(รูปภาพ ตอม่อ)
ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน