ธร

ธร

ธร

• [ทอน, ทะ-ระ] (มค. ธร
• สก. ธฺฤ) น. การยึดไว้, การถือไว้, การธารไว้, การมีไว้
• ผู้รักษาไว้, ผู้ทรงไว้, ผู้ชำนาญ, ศัพท์นี้มักอยู่ท้ายสมาส เช่น ภูธร มหิธร ธรรมธร เป็นต้น.