นวกภูมิ
- [นะวะกะพูม] น. ขั้นหรือชั้นแห่งผู้ใหม่ ในคณะสงฆ์หมายถึงภิกษุที่มีพรรษาต่ำกว่า ๕ ภิกษุจัดเป็น ๓ ชั้น ชั้นต้น คือ นวกภูมิ (ชั้นใหม่) ชั้นกลาง คือ มัชฌิมภูมิมีพรรษาตั้งแต่ ๕ ถึง ๙ และ ชั้นสูง คือ เถรภูมิ (ชั้นพระเถระ) มีพรรษาตั้งแต่ ๑๐ ขึ้นไป. (ป.).
ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน