นาง

• น. คําประกอบหน้าคําเพื่อแสดงว่าเป็นเพศหญิง เช่น นางฟ้า นางบําเรอ นางละคร นางพระกํานัล
• คําแทนชื่อหญิง เช่น นางก็ร้อยพวงมาลัย
• (กฎ) คํานําหน้าชื่อหญิงผู้มีสามีแล้ว คํานําหน้าชื่อภรรยาที่เรียกตามราชทินนามของสามีที่มีบรรดาศักดิ์ตํ่ากว่าพระยาลงมา
• คำเรียกสัตว์ตัวเมียโดยสุภาพ เช่น นางช้าง นางม้า
• ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์เรวดี มี ๑๖ ดวง ดาวปลาตะเพียน ก็เรียก.
• ใช้แทนคําว่า อี ที่เป็นพยางค์ต้นของบางคําเพื่อความสุภาพ เช่น นางรม นางแอ่น. (ดู อี). น. คําเรียกหญิง มักกล่าวเป็นเชิงเหยียดหยามเป็นต้น พูดเป็นเสียงสั้นว่า นัง ก็มี.
• น. ชื่อเพลงไทยทํานองต่าง ๆ ที่มีคําว่า นาง ขึ้นต้น เช่น นางครวญ นางนาค นางนก. (รามเกียรติ์ ร. ๒).
• ดู ชะโอน และ เนื้ออ่อน.

• [n.] Mrs.
• [n.] woman
• [syn.] ผู้หญิง

• [n. pro.] a lady, a girl, used in a somewhat poetic context
• [n. pro.] a woman, when used contemptuously usually นัง
• [n. pro.] the female of an animal , as

ชื่อสามัญภาษาไทยนาง

ชื่อสามัญภาษาอังกฤษWHISKER SHEATFISH