บน
- ก. ขอร้องสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้ช่วยโดยให้คํามั่นว่าจะให้สิ่งของตอบแทนหรือทําตามที่ให้สัญญาไว้เมื่อเป็นผลสําเร็จ บนบาน ก็ว่า. ว. เบื้องสูง ตรงข้ามกับ เบื้องล่าง เช่น ข้างบน ชั้นบน เบื้องบน. บ. ในที่ซึ่งอยู่สูงหรือเหนือ เช่น นั่งอยู่บนเรือน วางมือบนหนังสือ มีหนังสือวางอยู่บนโต๊ะ.
- น. คํา เช่น ให้บนถ้อยคํา. (จินดามณี)
- คําที่จดไว้เป็นหลักฐาน คําให้การที่จดไว้เป็นหลักฐาน เช่น เอาบนเขาไว้ ให้คาดบนไว้. (สามดวง).
ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน