บรม
- [บอรมมะ-] ว. อย่างยิ่ง ที่สุด (มักใช้นําหน้าคําที่เกี่ยวกับพระพุทธเจ้า พระเจ้าแผ่นดิน และพระอัครมเหสี เป็นต้น เพื่อแสดงพระเกียรติยศยิ่งใหญ่) เช่น บรมศาสดา บรมบพิตร บรมราชินี บรมมหาราชวัง. (ป. ส. ปรม)
- (ปาก) อย่างที่สุด เช่น ขี้เกียจบรม บรมขี้เกียจ.
- [บอรมมะ-] ว. อย่างยิ่ง ที่สุด (มักใช้นําหน้าคําที่เกี่ยวกับพระพุทธเจ้า พระเจ้าแผ่นดิน และพระอัครมเหสี เป็นต้น เพื่อแสดงพระเกียรติยศยิ่งใหญ่) เช่น บรมศาสดา บรมบพิตร บรมราชินี บรมมหาราชวัง. (ป. ส. ปรม)
- (ปาก) อย่างที่สุด เช่น ขี้เกียจบรม บรมขี้เกียจ.
ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน