ปก

• ก. แผ่ออกคลุมเบื้องบน เช่น ตะไคร้ใบปกดิน. น. กระดาษหรือผ้าหรือหนังเป็นต้นที่หุ้มอยู่ภายนอกสมุดหรือหนังสือเป็นต้น ใบปก ก็เรียก
• แผ่นผ้าที่ติดปากกระเป๋าเสื้อ แผ่นผ้าที่ติดกับคอเสื้อพับตลบลงมาหรือแบะออกทั้ง ๒ ข้าง เช่น ปกเชิ้ต ปกเสื้อนอก.
• (ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ปลาแก้มชํ้า. (ดู แก้มชํ้า).

• [n.] cover
• [syn.] ใบปก,เปลือก,ปลอก
• [n.] collar
• [syn.] ปกเสื้อ,คอเสื้อ,คอเสื้อ

• [n. vt.] a cover
• [n. vt.] the cover of a book, the flap of an envelope, a pocket,a tent, or a collar
• [n. vt.] to cover (the face), (of a branch) to overspread,to spread over

ชื่อสามัญภาษาไทยปก

ชื่อสามัญภาษาอังกฤษRED-CHEEK BARB