ผิง
- ก. ทำให้ร่างกายอบอุ่นด้วยวิธีอังไฟ เรียกว่า ผิงไฟ ทำให้ร่างกายอบอุ่นด้วยแดด เรียกว่า ผิงแดด
- ทำให้สุกด้วยไฟล่างไฟบน เช่น ผิงขนมกลีบลำดวน. น. ชื่อขนมอย่างหนึ่ง ทําด้วยแป้ง ไข่ นํ้าตาลทราย มีรูปแบน ๆ คล้ายไข่แมงมุม อบให้สุกด้วยไฟล่างไฟบนเรียกว่า ขนมผิง.
ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน