ผ่าน
- ก. ล่วงจุดใดจุดหนึ่งไป เช่น รถผ่านสนามหลวง อาการที่เคลื่อนจากจุดหนึ่งไปยังอีกจุดหนึ่ง เช่น รถสายนี้ผ่านสามย่าน สีลม ล่วงเลย เช่น เวลาผ่านไป ๕ ปี
- โดยปริยายหมายความว่า เคย เช่น ผ่านตามาแล้ว ผ่านหูมาก่อน หรือ ชำนาญเชี่ยวชาญ เช่น ผ่านงานมามาก ผ่านศึกมาหลายครั้ง ยอมให้ก่อน เช่น ผ่านไปก่อน ยอมให้ล่วงเข้าไปได้ เช่น บัตรผ่านประตู สอบได้ เช่น ผ่านชั้นประถมปีที่ ๑ แล้ว ได้รับความเห็นชอบ เช่น พระราชบัญญัติงบประมาณผ่านสภาแล้ว ตัดทาง ลัดทาง เช่น ห้ามเดินผ่านสนาม ข้าม เช่น ไฟแดงห้ามผ่าน มองผ่านไป เปลี่ยน เช่น ผ่านมือ ครอบครอง เช่น ผ่านเมือง บอกราคาสูงเกินไป ในความว่า บอกราคาผ่านมากไป ล่วงพ้นไป เช่น เวลาผ่านไป. ว. เรียกม้าที่มีลายขาวขวางพาดตัวว่า ม้าผ่าน
- ถ้าประกอบหน้านามบางคําหมายความว่า พระเจ้าแผ่นดิน เช่น ผ่านเกล้าฯ ผ่านเผ้า ผ่านพิภพ ผ่านฟ้า.