ผลการค้นหาคำศัพท์

ฝี

ฝี

น. โรคจําพวกหนึ่ง เป็นต่อมบวมขึ้นกลัดหนองข้างใน เรียกชื่อต่าง ๆ กันหลายชนิด เช่น ฝีคัณฑมาลา ฝีดาษ ฝีประคําร้อย ราชาศัพท์ว่า พระยอด.
ใช้นําหน้าคําอื่น หมายความว่า การกระทําหรือการแสดงออกมาในบางลักษณะ.

ดูคำอื่นๆในหมวด แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน

ความหมายของ ฝี จากพจนานุกรมเล่มอื่นๆ

น. โรคจำพวกหนึ่ง เป็นต่อมบวมกลัดหนองข้างใน เรียกชื่อต่างกันหลายชนิด เช่น ฝีดาษ ฝีประคำร้อย ฝีมะม่วง เป็นต้น
ใช้นำหน้าคำอื่น หมายความว่ากำลัง หรือความเป็นไปได้ ทั้งส่วนดีและชั่วของสิ่งนั้นๆ.

กำลังโหลดข้อมูล