ผลการค้นหาคำศัพท์

พยัญชนะ

พยัญชนะ

[พะยันชะนะ] น. เสียงพูดที่เปล่งออกมาโดยใช้อวัยวะส่วนต่าง ๆ ในปากและคอ เช่น เสียง ป โดยทั่วไปจะออกเสียงพยัญชนะร่วมกับเสียงสระ เสียงพยัญชนะ ก็เรียก
ตัวอักษรที่ใช้แทนเสียงพยัญชนะ เช่น ก ข รูปพยัญชนะ ก็เรียก ตัวหนังสือ เช่น แปลโดยพยัญชนะ
กับข้าวที่ไม่ใช่แกง คู่กับ สูปะ ซึ่งหมายถึง แกง. (ป. พฺยญฺชน วฺยญฺชน
ส. วฺยญฺชน)
ลักษณะของร่างกาย.

ดูคำอื่นๆในหมวด แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน

ความหมายของ พยัญชนะ จากพจนานุกรมเล่มอื่นๆ

[พะ-ยัน-ชะ-นะ] (สก. วฺยญฺชน
มค. พฺยญฺชน, วฺยญฺชน) น. กับข้าวที่ไม่ใช่แกง, มักใช้ควบกันกับคำ สูปะ หมายถึง แกง
อวัยวะใหญ่และเล็กของร่างกาย
ตัวหนังสือที่ใช้ประสมกับสระ.

กำลังโหลดข้อมูล