พวง

• น. กลุ่มของสิ่งที่มีลักษณะอย่างเดียวกันที่อยู่ร่วมขั้วเดียวกันหรือผูกมัดไว้รวมกัน เช่น พวงองุ่น พวงดอกไม้ พวงลูกโป่ง
• คําต้นของไม้เลื้อยพวกหนึ่งที่มีดอกเป็นพวงมีหลายชนิด เช่น พวงแก้วกุดั่น พวงชมพู พวงนาค.
• ว. ลักษณะที่ยื่นพองออกมา เช่น แก้มเป็นพวง.
• ดู บ้า ๒.

• [n.] string
• [clas.] bunch
• [syn.] กลุ่ม,ช่อ

• [n.] a cluster, a bunch
• [n.] a trail, a train, a string (of children)
• [n.] a front element in the name of many a climbing plant, (See ต้น plants) , like พวงแก้ว,

ชื่อสามัญภาษาไทยพวง

ชื่อสามัญภาษาอังกฤษHOEVEN'S SLENDER CARP