พะ คืออะไร แปลว่าอะไร ตัวอย่างประโยค จากพจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน

ผลการค้นหาคำศัพท์

พะ

พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถานความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน

พะ

  • น. เพิงที่ต่อปะเข้าไปกับด้านสกัดของเรือน พะเพิง เพิง หรือ เพิงพะ ก็เรียก. ก. พักพิงหรือแอบอิงอาศัย เช่น ลูกมาพะพ่อแม่อยู่ พะพิงก็ว่า
  • ปะทะกัน ชนกัน เช่น คน ๒ คนเดินมาพะกัน
  • ปะทะติดอยู่ เช่น สวะมาพะหน้าบ้าน.
  • ใช้นําหน้าคําที่ตั้งต้นด้วยตัว พ มีความแปลอย่างเดียวกับคําเดิมนั้น เช่น พะพรั่ง พะพรั่น พะพราย.
ความหมายของ พะ จากพจนานุกรมเล่มอื่นๆ

ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-อังกฤษ อ. สอ เสถบุตร

พะ

  • [vt. vi.] (S) to beat, to thrash
  • [vt. vi.] (S) to attach, to add to
(อ่านต่อ...)

ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย อ.เปลื้อง ณ นคร

พะ

  • น. เพิง. ก. พบ, ปะ
  • ทุบตี, ทำลาย.
(อ่านต่อ...)
กำลังโหลดข้อมูล