พัน
- ว. เรียกจํานวน ๑๐ ร้อย. น. ตําแหน่งหัวหน้าทหารสมัยโบราณสูงกว่าหัวปาก บรรดาศักดิ์ชั้นประทวนตํ่ากว่าหมื่น ชื่อตําแหน่งหัวหน้านายเวรในกระทรวงมหาดไทยและกลาโหม ยศทหารชั้นสัญญาบัตรรองจากนายพล.
- ก. วนรอบด้วยสิ่งที่เป็นเส้นสายหรือสิ่งที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น พันคอ พันแผล เถาวัลย์พันกิ่งไม้ ม้วน เช่น พันไหมพรม รัดโดยรอบ เช่น พันแข้ง เกี่ยวกันไปมา เกี่ยวกันยุ่งเหยิง เช่น ด้ายพันกัน.
ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน