มน
- ก. อยู่กับที่ (ใช้แก่ดาวนพเคราะห์ ซึ่งปรากฏแก่ตาเป็น ๓ ทาง คือ เสริด ว่า ไปข้างหน้า พักร ว่า ถอยหลัง มน ว่า อยู่กับที่).
- ว. กลม ๆ โค้ง ๆ ไม่เป็นเหลี่ยม เช่น ทองหลางใบมน ขอบโต๊ะมน ปกเสื้อมน.
- [มะนะ มน มะนะ-] น. ใจ. (ป.).
- [มะนะ มน มะนะ-] น. ใจ. (ป.).
ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน