มี
- ว. รวย เช่น เขาเป็นคนมี ไม่ใช่คนจน ไม่เปล่า ไม่ว่าง เช่น ในหม้อมีข้าว ในห้องน้ำมีคน. ก. ถือเป็นเจ้าของ อยู่ในครอบครอง เช่น มีเงิน มีลูก ประกอบด้วย เช่น อริยสัจ ๔ มี ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค ปรากฏ เช่น มีดาวหางขึ้นในท้องฟ้า เกิด เช่น มีโรคระบาด คงอยู่ เช่น มีคนอยู่ไหม.
ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน