รอง
- ก. รับรวมของเหลวหรือสิ่งอื่นที่ไหลตกลงมา เช่น รองนํ้า
- ต้านทานคํ้าจุนให้คงอยู่ เช่น รองหัวเข็ม หนุนให้สูงขึ้น เช่น เอาไม้รองโต๊ะรองตู้ รองรับเช่น เอาเบาะรองนั่ง เอาผ้ารองมือ. ว. เป็นที่ ๒ โดยตําแหน่ง เช่น รองอธิบดีรองอธิการบดี ถัดลงมาโดยอายุหรือตําแหน่ง เช่น ตำแหน่งรองลงมาด้อยกว่า เช่น เป็นรอง.
- ว. งามสุกใส เช่น รองเรือง.