ลง
- ก. ไปสู่เบื้องตํ่าหรือไปสู่เบื้องที่ถือว่าตรงข้ามกับขึ้น เช่น นํ้าลง เครื่องบินลง ไปสู่พื้นดินและพื้นอื่น ๆ เช่น ลงดิน ลงบันได ลงเรือ
- เอาเครื่องมือจับสัตว์นํ้าวางขึง หรือปัก เพื่อจับสัตว์นํ้า เช่น ลงข่าย ลงลอบ ลงอวน ลงเบ็ด
- จด เช่น ลงบัญชี
- ทําพิธีจารึกมนตร์หรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เช่น ลงเลขลงยันต์ ลงนะหน้าทอง ลงกระหม่อม
- ยอม เช่น ผู้น้อยต้องลงผู้ใหญ่
- ตีพิมพ์ออกเผยแพร่ เช่น เอาข่าวไปให้หนังสือพิมพ์ลง ลงแจ้งความ
- ตกลงปลงใจแล้วก็ปักใจถือเอาเป็นแน่ เช่น ลงได้ทําเป็นไม่ทิ้ง ลงสู้แล้วไม่ถอย
- ปลูก เช่น ลงมะพร้าว ลงลิ้นจี่
- ลด เช่น ราคาทองลง ค่าเงินดอลลาร์ลง
- ตก เช่น นํ้าค้างลง ฝนลง หมอกลง
- เฆี่ยน เช่น ลงไม้ เอาหวายลงหลัง
- ท้องเดิน เช่น ทั้งลงทั้งราก. ว. อาการที่ไปสู่เบื้องตํ่า เช่น ไหลลง เลื่อนลง ถอยลง
- มากกว่าเดิม เช่น เลวลง ผอมลง ถูกลง สั้นลง.