ล้า

• ว. หย่อนแรงหรือกำลัง เช่น เดินขึ้นเขามาก ๆ เข่าล้า ยกของมากจนแขนล้า สมองล้า ย่อหย่อน เช่น จิตใจล้า.
• ว. ช้าไม่ทันคนหรือไม่ทันเหตุการณ์เป็นต้น เช่น วัฒนธรรมล้า สังคมล้า.

• [v.] be exhausted
• [syn.] อ่อนล้า,เหนื่อยล้า,เหนื่อยอ่อน

• [vi.] to be exhausted, to be tired, to be fatigued, (of a spring) to be subject to fatigue
• [vi.] to lag behind = ล้าหลัง

คำเต็มภาษาอังกฤษburn out

คำเต็มภาษาไทยล้า