วัง
- น. ที่อยู่ของเจ้านาย ถ้าเป็นที่อยู่ของพระมหากษัตริย์เรียกพระราชวัง หรือ พระบรมมหาราชวัง
- ห้วงนํ้าลึก เช่น วังจระเข้.ก. ล้อม ห้อมล้อม.
- (โบ
- เลิก) น. ตำแหน่งเจ้ากระทรวงปกครองครั้งโบราณ มีหน้าที่รักษาพระราชวังจัดการพระราชพิธีและมีอำนาจพิจารณาพิพากษาคดีของราษฎร.
ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน